Programma: DICHT OP DE HUID
In deze themalijn zoomen we in op de mens. In blockbusters en epische films worden grote heldenverhalen vertelt, maar soms kan je net zoveel vertellen door alleen de kleinste details te laten zien. De persoon in al zijn subtiliteiten.
The reason I jump
In deze documentaire over niet-sprekende autistische mensen volgen we een jonge Japanse jongen op een reis door een episch landschap. Een maalstroom van gedachten, gevoelens, impulsen en herinneringen beïnvloedt elke handeling. Geleidelijk ontdekt hij wat zijn autisme voor hem betekent en hoe zijn perceptie van de wereld verschilt van die van anderen. In vijf intieme portretten van opmerkelijke jonge mensen worden uiteenlopende manieren geschetst om de realiteit te ervaren. Niet kunnen praten betekent niet dat er niets te zeggen is.
docu, Jerry Rothwell, 2020, 82 min , AL
★★★★★ Trouw
"‘The Reason I Jump’ probeert de wereld te laten zien door de ogen van een niet-sprekend, autistisch kind."
★★★★ CineMagazine
"Het is een buitengewoon verhelderende, verbazingwekkende, meeslepende, liefdevolle film geworden, die een bewonderenswaardige poging doet een belevingswereld over te brengen die we als buitenstaander nooit volledig zullen kennen."
Voorprogramma: L’Heure bleue
De maker is aanwezig voor een Q&A.
Wanneer de ingetogen Jill zich laat opnemen in een slaapkliniek, moet ze een kamer delen met de starre, doorgewinterde Danielle. Als de klok 10 uur slaat en de lichten doven begint hun worsteling. De twee vrouwen woelen zichzelf geforceerd in slaap.
Zodra de vermoeiing toeslaat en hun onderbewuste de overhand neemt tonen zich pijnlijke verbeeldingen. Jill wordt in haar dromen geconfronteerd met haar angst om te falen. De pijnlijke mogelijkheid om niet goed genoeg te zijn. En de kans dat ook haar fysieke lichaam het ooit begeeft. Ze probeert krampachtig te vechten tegen het verliezen van de controle, die zij zo hard nodig heeft.
Danielle’s onderbewustzijn zet haar temidden van een beukend regime, oog in oog met haar eenzaamheid. Haar angst om niet meer mee te kunnen komen met de druk en de snelheid van de samenleving wordt in haar dromen pijnlijk gesymboliseerd. De duisternis van hun gedeelde nacht brengt de vrouwen dichter bij elkaar.
L’Heure bleue is een beklemmende dansfilm die de kijker meeneemt in de mentale aftakeling van het nacht in nacht uit niet kunnen slapen.
dansfilm, Danielle Huyghe, 24 min
|
